Ik heb mijn hele jeugd doorgebracht in Les Lloses, ik heb altijd genoten van het contact met de natuur. Ik koos voor economie toen ik mijn studiekeuze moest maken, maar toen ik begon te werken besefte ik meteen dat ik dit niet wilde doen met mijn leven. Ik volgde verschillende landbouwopleidingen en begon samen te werken met mijn vader op de landen van de boerderij. Beetje bij beetje veranderde ik de manier waarop ik aan landbouw deed. De intensieve systemen op basis van synthetische producten liet ik achter me en ik gokte op processen die zich aanpassen aan mijn doel om gezond fruit te verkrijgen en het milieu te verbeteren. Voor mij is dat niet alleen enorm motiverend, maar het inspireert me ook omdat het me doet denken aan de manier van boeren die ik als kind kende. In het dagelijkse leven van de boederij ben ik verantwoordelijk voor het beheer en voor het nemen van de technische beslissingen over de teelt, maar ook voor het inhuren van het personeel en de administratieve kant. Octavio is de werknemer die het langst op de boerderij in dienst is, ongeveer 30 jaar. Hij is voornamelijk verantwoordelijk voor het werk dat het gebruik van de tractor en de irrigatie-installaties vereist, evenals de programmering ervan. Emilio is in 2016 bij ons gekomen en houdt zich vooral bezig met het onderhoud van de plantage, zoals het repareren van irrigatieslangen of onkruid wieden met de handmatige bosmaaier. Dan zijn er de tijdelijke krachten zoals de snoeiers. Het gaat bijna elk jaar om dezelfde mensen, en ze komen zowel om te snoeien als om af en toe te helpen als er teveel werk is of om de granaatappels te oogsten. Voor andere klussen die een specifiek type machine vereisen, bijvoorbeeld het vermalen van het snoeihout, worden de diensten van een extern bedrijf ingehuurd.

Les Lloses is een familieboerderij waar al meer dan 50 jaar citrusvruchten groeien. Op dit moment ben ik het enige lid van de familie die op de boerderij blijft werken, samen met twee vaste werknemers en enkele tijdelijke werknemers. Les Lloses is gelegen in de gemeente Sagunto, in het district Gausa, gelegen aan de voet van het oostelijke uiteinde van de Sierra Calderona waar dit de Middellandse Zee bereikt. In het westen grenst het aan een kleine berg die bekend staat als de Muntanyeta de les Lloses. Vijf kilometer verderop in het noorden ligt de berg Sagunto, omsloten door de muren van zijn Romeinse kasteel. In het oosten, op zes km afstand, ligt het moerasgebied Marjal del Moro, een ornithologisch reservaat aan de oevers van de Middellandse Zee. Deze bijzondere enclave is niet alleen een unieke omgeving, maar zorgt ook voor een bijzonder gunstig klimaat voor de teelt van citrusvruchten en granaatappels. Het agrarische landgoed beslaat 31 hectare en is geconcentreerd rond de Masía (Mas les Lloses), een gebouw dat meer dan 100 jaar oud is maar een modernistisch tintje heeft. In les Lloses worden verschillende soorten sinaasappels, clementines en granaatappels geteeld met volledig respect voor het milieu dankzij het gebruik van organische meststoffen en het maximale gebruik van nuttige fauna. Het is mijn taak om de boerderij te beheren en de technische beslissingen te nemen, zodat Octavio en Emilio ze kunnen uitvoeren. Octavio werkt al meer dan 30 jaar op de boerderij en Emilio kwam ongeveer 4 jaar geleden bij ons. Beiden ontvangen een hoger salaris dan werd vastgelegd in de landbouw-cao. Als irrigatiesysteem gebruikt het bedrijf gelokaliseerde druppelirrigatie, en de afgelopen twee jaar zijn de meeste oude drippers vervangen voor een efficiëntere waterverdeling. Een volwassen sinaasappelboom heeft ongeveer 12.000 liter water per jaar nodig om de oogst en het onderhoud te verzekeren. Dit water halen we uit onze eigen bron op de boerderij, die ongeveer 30 meter diep is. We gebruiken duurzame landbouwmethoden waarbij geen pesticiden of herbiciden worden gebruikt. Met bosmaaiers houden we het onkruid op afstand en we grijpen alleen in tegen ongedierte als het strikt noodzakelijk is, met absolute prioriteit voor biologische bestrijding. Als dat niet mogelijk is, gebruiken we middelen die in de biologische landbouw zijn toegestaan. Ik ben er volledig van overtuigd dat het gebruik van nuttige insecten de duurzame oplossing is. We hebben in 2020 dan ook een insectarium ingericht. We proberen we ook het voortbestaan van nuttige, in de natuur aanwezige insecten te stimuleren door spontane vegetatiebedekking te behouden en hagen te planten die het hele jaar door beschutting en voedsel bieden. Het vermalen van snoeiafval is een manier om de bodemstructuur te verbeteren, hoewel de verbetering niet onmiddellijk plaatsvindt. Dit creëert in loop der jaren echter een zeer gunstige natuurlijke dekking creëert. De teelt van citrusvruchten is onderhevig aan veel plagen die alleen het uiterlijk van de vrucht aantasten. Dit fruit is mijns inziens prima geschikt voor consumptie en mag niet worden afgekeurd, tenzij het ook van binnen is aangetast of onvoldoende is gegroeid. In dat geval wordt het gebruikt voor de industrie en wordt het altijd geplukt door dezelfde persoon, Manuel.