Mijn naam is Jos‚ Antonio Fajardo en ik ben een jonge boer en student aan de universiteit. Hoewel ik pas tweeëntwintig jaar oud ben, behoor ik tot een boerenfamilie en ben ik de vijfde generatie, zowel van vaders- als moederskant. Mijn overgrootouders kwamen uit Otivar en Jete, twee kleine steden aan de Costa Tropical in Granada. Hier werden op het vasteland van Europa voor het eerst tropische vruchten verbouwd. Als eerbetoon is er een heerlijke vari‰teit aan cherimoya die bekend staat als de Fino de Jete. Als je dit niet kent, raad ik je aan het te proeven als je kunt. Het is niet erg gebruikelijk buiten Spanje, maar wordt vanwege zijn zoetheid en romige textuur ook wel de 'fruityoghurt' genoemd. Mijn grootouders en overgrootouders verbouwden wijnstokken, amandelbomen en olijfbomen op de droge hellingen en suikerriet op de valleien, waar meer water was. Halverwege de twintigste eeuw, na de achteruitgang van de suikerrietteelt in de regio, besloten ze om subtropisch fruit te gaan telen. In de jaren vijftig en zestig waren subtropische vruchten nog niet bekend in de regio. Mijn voorouders begonnen te experimenteren met de teelt van avocado's en cherimoya's en werden pioniers in de teelt van subtropische gewassen, die nu heel gewoon zijn in de regio. De familie bezit nog steeds de originele finca's en zorgt voor de bomen die ze hebben geplant. We zorgen nu al zeventig jaar voor ze, met dezelfde liefde die ze hebben gestoken in het planten ervan. In de loop van de tijd hebben we meer finca's verworven en nu telen we een hele reeks fruitsoorten, met als belangrijkste avocado's, mango's, cherimoya's en sinaasappels, hoewel we ook kleine percelen hebben met Orinoco-bananen (een lokale vari‰teit) en guaves. Zoals te verwachten valt, is mijn passie voor landbouw mij met de paplepel ingegeven. Het was altijd al de kern van de familie langs moederskant ‚n langs vaderskant. Ik ben me volledig bewust van het belang van onderwijs om een optimaal beheer van finca's te garanderen en daarom studeer ik momenteel economie om zelf hierover kennis op te doen en dit over te dragen aan de familie. Toen mijn ouders mijn passie voor het land zagen, vroegen ze me om dit CrowdFarming-project te leiden. De projecten Altos de Cantarrij n en Finca Valdivieso zijn gemaakt om moderne boerderijen te zijn, waar we onze manier van werken kunnen laten zien en dit landbouwmodel kunnen overdragen aan andere boeren. Deze boerderijen zijn nog geen tien jaar geleden door de familie aangekocht. Sinds twee jaar ben ik verantwoordelijk voor het beheer van deze boerderijen, waarbij ik altijd luister naar het advies van een geweldig team bestaande uit agronomen en werknemers, die deel uitmaken van e familie want ze hebben me zien opgroeien. En natuurlijk mag ik rekenen op de ervaring en liefde van mijn ouders! Mijn belangrijkste doel is om de aanpak van de traditionele landbouw in de regio op te frissen. Ik zou graag willen dat meer jonge producenten Hacienda Altos de Cantarrij n en Finca Valdivieso zien als modellen van duurzaam beheer. Ik ben ervan overtuigd dat biologische landbouw, duurzame voedselproductietechnieken, de circulaire economie van hulpbronnen, het geoptimaliseerde gebruik van water en nieuwe relaties met consumenten de inspiratie zullen zijn voor nieuwe generaties van boeren. We moeten het productiemodel veranderen. Deze landbouwpraktijken zullen een 'voor' en 'na' markeren in de klimaatverandering die mij persoonlijk zoveel zorgen baart. Ik ben er ook van overtuigd dat de finca's die ik beheer over een paar jaar beter zullen zijn en dat ik mijn steentje heb bijgedragen om een betere wereld achter te laten voor toekomstige generaties. CrowdFarming biedt mij de mogelijkheid om deze droom te verwezenlijken, omdat ik geloof in alle waarden die dit platform biedt aan consumenten in heel Europa en deze waarden ook deel. Al mijn vrije tijd en vakanties breng ik door op de boerderij. De tijd vliegt voorbij als ik gefocust ben op het bewerken van het land. Als ik door mijn studie niet op de boerderij kan zijn, bel ik de voormannen om te vragen hoe de oogst gaat en help ik ze met eventuele klussen. Last but not least wil ik mijn relatie benadrukken met mijn grootvader, een van de mensen die ik het meest bewonder. Hij heet ook Jos‚ Antonio Fajardo. Hij is de beste referentie die ik ooit heb gehad en hij heeft me een onvoorwaardelijke liefde voor het land, voor hard werken en goed uitgevoerde dingen bijgebracht. Ik kan me geen enkele dag in mijn jeugd herinneren dat ik niet met hem wilde doorbrengen door boerderijen te bezoeken, problemen met de gewassen op te lossen en het fruit te zien groeien. Ik heb veel tijd met hem doorgebracht, sinds mijn eerste stapjes als peuter. Hoewel ik hem nu minder zie, breng ik zoveel mogelijk tijd met hem door. Hij motiveert me om te vechten voor wat ik wil en om goed zaken te doen. Kortom, hij is het perfecte voorbeeld van een levensstijl waar ik van hou en die ik wil volhouden.