Hallo allemaal! Ik ben zo trots dat jullie wat tijd gaan besteden aan het lezen over hoe een Venezolaanse vrouw uiteindelijk bananen kweekte op het eiland La Palma. Zoals ik al zei, emigreerde ik in 2004 uit Venezuela, maar ik ging niet naar het eiland La Palma, maar naar Tenerife, waar ik vele jaren in de hotelindustrie heb gewerkt, totdat Félix, mijn partner, de kans kreeg om te werken op zijn geboorte-eiland, La Palma, als 'guagua'-chauffeur (zo noemen we hier bussen). Toen ik in februari 2018 op La Palma aankwam, ging ik, na zoveel jaren in de horeca gewerkt te hebben, op zoek naar een baan in deze sector, maar ik vond niets en moest mezelf opnieuw uitvinden en op zoek gaan naar een nieuwe baan. Zoals je weet, hebben we in Venezuela een ongelooflijk vruchtbaar land, en daar verbouwde mijn moeder cacao, bananen, sinaasappels en andere gewassen, dus toen ik ontdekte dat Felix' broer overwoog om een familieboerderij te verlaten, aarzelde ik niet om terug te gaan naar mijn wortels en startte in 2019 het herstelproject van La Mocanera, een destijds enigszins verwaarloosde bananenplantage. Stukje bij beetje en met grote hulp van het technische team van het bedrijf, vooral Efrén, en de technici van de Cabildo de La Palma Ildefonso en Andrés, gaf ik zorg en genegenheid aan de boerderij totdat ik uiteindelijk een productieve en mooie boerderij kreeg. Terugkijkend was het vrij moeilijk om de boerderij op te starten, ik herinner me dat ik met de hand een kruipend onkruid verwijderde dat het erg moeilijk maakt voor de banaan om te groeien, het zenegroen verdeelde met op mijn schouders tassen die me in vrachtwagens werden gebracht om te mulchen om de bodem te beschermen en de groei van onkruid te voorkomen, of dat ik leerde te ontbloemen (het verwijderen van de verdorde bloem van de vrucht om te voorkomen dat schimmel de banaan binnendringt). La Mocanera heeft, zoals de meeste boerderijen op het eiland, een steile helling, dus deze is gestructureerd in terrassen of bloembedden, wat het werk op de boerderij moeilijker maakt, en meer voor één persoon, aangezien ik degene ben die praktisch al het werk doet op de boerderij. Bij uitzondering, als ik moet behandelen tegen de witte vlieg, komt Félix me helpen en voor de oogst heb ik de hulp van de werknemers van het bedrijf, die verantwoordelijk zijn voor het snijden van het fruit en het naar het logistiek centrum brengen. Op dit moment heb ik drie banen, waardoor mijn dagelijks leven erg vol is. Ik sta elke dag op ik om 05.40 uur om tot 9.00 uur als schoolzorgverlener te werken. Als ik veel werk op de boerderij heb, ga ik daarheen om het werk te doen dat nodig is tot mijn werk als moeder en huisvrouw start rond 12.00 uur. Om 13.00 uur ga ik weer aan het werk als schoolzorgverlener tot 16.00 uur en hervat mijn werk als boerin weer tot de zon ondergaat.

Canarische Eilanden is water, hemel, zon en aarde. Water, omdat we erdoor omringd zijn, we zijn eilanden, een archipel ver van het Iberisch schiereiland en Europa, maar verenigd door de zee. Water ook omdat de passaatwinden ons de nodige vochtigheid brengen die, wanneer gecondenseerd, de bananenbomen doet groeien. Hemel, omdat we een van de beste locaties ter wereld hebben om sterren te observeren, en omdat we een enorm aantal uren zonlicht hebben, wat het fotosyntheseproces energiek maakt. En het is aarde, want onze eilanden zijn van vulkanische oorsprong, waardoor ze vol zitten met mineralen. Op de grens van de teelt zitten is altijd een risico en ook een uitdaging. Een risico door zowel lage temperaturen als wind. We hebben jaren van grote moeilijkheden gehad, die ons dwingen om grote inspanningen te leveren om de bananenplantage in productie te houden. En een uitdaging, want we willen onze klanten alle moeite en zorg geven die in elke geoogste banaan zit. Op de Canarische Eilanden zijn grote boerderijen zeer zeldzaam. Dit feit, samen met onze afstand tot het Iberisch schiereiland, maakt het voor boeren praktisch onmogelijk om te overleven zonder samen te werken om hun fruit op de markt te brengen. Daarom besloten 43 boeren in 1992 om zich te verenigen in een bananenteeltorganisatie die tegenwoordig meer dan 700 partners telt. Het is duidelijk dat we samen sterker staan en dat ons enthousiasme voor innovatie en het vinden van duurzamere productie- en marketingmodellen moet worden onderscheiden van traditionele modellen die zo terughoudend tegenover verandering staan. De boerderij La Mocanera ligt in de gemeente Mazo, op het kleine en vulkanische eiland La Palma, bekend als Isla Bonita, en dankt zijn naam aan een prachtige boom in de buurt, de visnea mocanera, een endemische soort van onze eilanden. Vanwege zijn schoonheid, omdat het de typische boerderij is qua omvang en beheer, en omdat ik, Luz, graag mijn stukje land wilde presenteren, hebben we besloten om van La Mocanera de boerderij te maken die ons vertegenwoordigt op CrowdFarming. Op deze boerderij, die altijd eigendom is geweest van de familie van mijn partner, teel ik voornamelijk bananen, hoewel er ook wat pitaja's zijn. Deze combinatie van banaan met andere gewassen komt veel voor bij de boeren. Maar we hebben ook andere soorten die we op de boerderijen laten groeien omdat ze ons helpen een ecosysteem met een grote biodiversiteit in stand te houden, zoals Aeonium canariense en andere inheemse planten. Hoewel La Mocanera de boerderij is die ons allemaal zal vertegenwoordigen in dit project, werken alle partners met dezelfde zorg op de boerderijen om je het hele jaar door biologische bananen aan te bieden van de beste kwaliteit en met respect voor het milieu. Vier eilanden vormen de provincie Santa Cruz de Tenerife: El Hierro, La Gomera, La Palma en Tenerife, en al onze percelen bevinden zich op deze laatste twee eilanden. We bevinden ons op het dichtstbijzijnde punt van continentaal Europa waar bananen kunnen worden verbouwd, waardoor het een van de fundamentele pijlers van de Canarische economie is sinds de teelt in de 19e eeuw werd opgericht. Over het algemeen wordt de banaan geïrrigeerd door te sprenkelen, wat het beste is voor de plant, en dus wordt het zo gedaan bij La Mocanera. Momenteel wordt er elke 12 en een halve dag gesproeid, gedurende 15 minuten in de winter en 30 in de zomer. De banaan is een plant die zowel lijdt bij een gebrek aan water als bij een teveel, dus je moet waakzaam zijn en de liters verstrekken die hij nodig heeft. Op dit moment worden er op boerderijen meters geïnstalleerd om het waterverbruik beter te begrijpen en bij te sturen. We passen onze landbouwpraktijken aan de eisen van de Biologische Landbouwraad aan, zodat de boerderijen waarvan de bananen aan je opsturen, gecertificeerd zijn. Daarnaast minimaliseren we met het oog op meer duurzaamheid het gebruik van fytosanitaire behandelingen en laten we een gunstig planten dek achter voor de teelt en verwijderen we schadelijke planten handmatig. We maken een plantendek met pinilla (dennenblad) om te mulchen, we beschermen de wortels van de planten met de bladeren die geleidelijk vergaan, we bemesten door onze eigen ecologische preparaten te maken op basis van geitenmest en we bestrijden ongedierte met feromoonvallen voor de snuitkever of we wassen periodiek met water tegen de witte vlieg. Aan de andere kant, als er wat afval is in onze productiemagazijnen op de eilanden, vermalen we het en composteren het zodat boeren het kunnen hergebruiken om hun boerderijen te bemesten, hoewel afval momenteel minimaal is. In ons bedrijf zijn we verbonden met meer dan 40 boeren die biologisch werken, en tegelijkertijd is er een geweldig team dat de boeren ondersteunt bij technische aspecten van het veld, de administratie of zelfs het programmeren van de oogst en het transport van het fruit naar onze faciliteiten, altijd met ons gekwalificeerde personeel dat is ingehuurd onder voorwaarden die beter zijn dan vastgelegd in de overeenkomst.