Je adopteert 10m² van een moestuinperceel van onze boerderij in Ispica (Italië). De teelt hier is door de Europese Unie als biologisch gecertificeerd sinds 1992. De groenten die je krijgt, zijn het resultaat van nauwgezet werk op onze boerderij. Ze liggen heel dicht bij de zee, binnen een natuurreservaat, het Longarini reservaat, waar alleen biologische teelt mogelijk is. In de buurt van het land waar wij onze groenten verbouwen, leven flamingo's, reigers, eenden en meeuwen, met wie wij graag de ruimte en een deel van het door ons geproduceerde product delen. Een van de grote voordelen van het gebied waar wij gevestigd zijn, zijn de zeer hoge temperaturen, vooral in de zomer, en de directe blootstelling aan de zon, waardoor onze groenten perfect kunnen rijpen. Wij maken geen gebruik van kassen, die de productie van grote hoeveelheden stikstof veroorzaken en bovendien het plaatselijke landschap bederven, dat op veel plaatsen bestaat uit natuurreservaten en beschermde gebieden. De zeewind tempert het klimaat op het eerste deel van het landoppervlak en stabiliseert de vochtigheid in het gebied. Wij telen Violet artisjokken, Namibia wortelen, Nicola aardappelen en Augusto venkel. De artisjok is van oorsprong afkomstig uit het Midden-Oosten en was reeds in de Egyptische tijd bekend voor zowel fytotherapeutische als dieetdoeleinden. Zijn komst naar Italië is te danken aan de Etrusken. De artisjok heeft een ondergrondse wortelstok, waaruit zich bloemknoppen of ovules ontwikkelen die uit meerdere stengels bestaan. De stengel is cilindervormig en vlezig, met een overlangse streping. De bladeren hebben zeer uiteenlopende vormen: ze zijn groot (tot ongeveer 1,5 m bij sommige cultivars met zaadlijsten), langwerpig-lancetvormig, met volledige lamina bij jonge planten en bij die dicht bij de kroppen, geveerd en min of meer ingesneden bij de basale exemplaren. De wortel was oorspronkelijk niet oranje zoals wij hem nu kennen, maar had een donkerpaarse kleur. Hij kwam rond 1100 in Europa aan dankzij de Arabieren die hem in Spanje plantten. Vervolgens bracht Catharina de' Medici ze in 1200 naar Italië en introduceerde ze in de keuken van de aristocratie. In de jaren 1500 was de paarse wortel zeer populair, maar rond 1600 was er een grote achteruitgang van deze groente, die werd vervangen door de oranje wortel, die de westerse markt begon te domineren. Het is een tweejarige kruidachtige soort, tot 100 cm hoog. In de volksmond wordt met de wortel meestal het eetbare, oranjekleurige deel bedoeld, dat de wortel is. De aardappel heeft zijn oorsprongscentra in Peru, Bolivia en Mexico, waar hij al sinds de Azteekse en Inca-beschavingen wordt geteeld. De eerste Europeanen die hem proefden, vonden hem lijken op de smaak van kastanjes. Aanvankelijk heette hij "papa", maar in Europa werd hij "aardappel" genoemd omdat hij verward werd met de zoete aardappel uit tropisch Amerika. De stengel is opgaand, vertakt en kan tot een meter hoog worden. De bladeren zijn geveerd en even groot. De tuilvormige bloeiwijzen zijn wit, maar soms ook roze of paars, afhankelijk van het ras. De vrucht is een bes en zeer giftig. In het onderste deel van de stengel ontstaan de stolonen waaruit de knollen voortkomen die het eetbare deel van de plant vormen. Venkel komt oorspronkelijk uit Klein-Azië, en was in de oudheid al bekend bij de Egyptenaren, Grieken en Arabieren, en verspreidde zich over het hele Middellandse-Zeegebied. Venkel wordt gekweekt om zijn vlezige, witte knobbel van verdikkende bladeren, die elkaar overlappen en een hoogte van 10-15 cm boven de grond kunnen bereiken, waarbij ze zich uitstrekken en vertakken tot een maximumhoogte van 80 cm. Je moestuin perceel brengt elk seizoen gemiddeld 40kg biologische gemengde groenten voort. Je hoeft je niet vast te leggen op de consumptie van de hele oogst. Elk seizoen mag je beslissen welke hoeveelheid je wilt reserveren en naar die hoeveelheid het onderhoud betalen. Op deze manier betaal je alleen voor wat je verbruikt en kun je de overgebleven oogst aan anderen verkopen.